Wyspa Halla to odległy i surowy obszar lądu położony na Oceanie Arktycznym, należący do rosyjskiego archipelagu Ziemia Franciszka Józefa. Odkryta w 1873 roku podczas austro-węgierskiej ekspedycji polarnej, została nazwana na cześć amerykańskiego badacza polarnego Charlesa Francisa Halla. Powierzchnia wyspy wynosi około 1100 km², a większość jej terenu pokrywa pokrywa lodowa. Klimat jest tu ekstremalny: długie polarne noce ustępują miejsca krótkim, lecz intensywnym arktycznym latom.

Mimo surowych warunków, wyspa Halla przyciąga badaczy polarnych i miłośników arktycznej przyrody. Można tu podziwiać unikalne formacje lodowcowe, surowe arktyczne krajobrazy oraz rzadkie gatunki, takie jak niedźwiedzie polarne i morsy. Teren wyspy objęty jest ochroną w ramach Parku Narodowego „Rosyjska Arktyka”. Dotarcie na wyspę jest możliwe tylko w ramach zorganizowanych ekspedycji, zazwyczaj na pokładzie lodołamaczy. To miejsce nie dla masowej turystyki, lecz dla tych, którzy pragną prawdziwej przygody i doświadczenia na krańcu zamieszkanego świata.